سر میگذارد آسمان بر آستانت
غرقیم در دریای لطف بیکرانت
دنیا به دور شهر تو دیوار بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
چه خوش باشد که راه عاشقی تا پای جان باشد
خصوصاً پای فرزند علی هم در میان باشد
توبۀ من را شکسته اشتباه دیگری
از گناهی میروم سوی گناه دیگری
زره پوشیده از قنداقه، بیشمشیر میآید
شجاعت ارث این قوم است، مثل شیر میآید