امشب ز غم تو آسمان بیماه است
چشم و دل ما قرین اشک و آه است
به لحظه لحظۀ دوری، به هجر یار قسم
به دیر پایی شبهای انتظار قسم
به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربهدریها پناهگاه ندارم
کاش در باران سنگ فتنه بر دیوار و در
سینۀ آیینه را میشد سپر دیوار و در
در کوچه، راه خانۀ خود گم نمیکنی
از تب پُری، اگرچه تلاطم نمیکنی
نتوان گفت که این قافله وا میماند
خسته و خُفته از این خیل جدا میماند
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود