گفتیم آسمانی و دیدیم، برتری
گفتیم آفتابی و دیدیم، بهتری
درختان را دوست میدارم
که به احترام تو قیام کردهاند
پیغمبرانه بود ظهوری که داشتی
خورشید بود جلوۀ طوری که داشتی
ماه غریب جادّهها، همسفر نداشت
شب در نگاه ماه، امید سحر نداشت
چو موج از سفر ماهتاب میآید
از آب و آینه و آفتاب میآید
دل به دریا زد و دل از او کند
گرچه این عشق شعلهور شده بود
این خانواده آینههای خداییاند
در انتهای جادۀ بیانتهاییاند