ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دلسوختۀ آتش آهش باشیم
آمادهاند، گوش به فرمان، یکی یکی
تا جان نهند بر سر پیمان یکی یکی
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خونآلوده
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
محکوم شد زمین به پیمبر نداشتن
مجبور شد به سورۀ کوثر نداشتن
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است