گر بر سر نفس خود امیری، مردی
ور بر دگری نکته نگیری، مردی
دل گفت مرا علم لَدُنّی هوس است
تعلیمم کن اگر تو را دسترس است
ای عشق! کاری کن که درماندند درمانها
برگرد و برگردان حقیقت را به ایمانها
تن خاكی چه تصور ز دل و جان دارد؟
مگر این راه پر از حادثه پایان دارد؟
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
آن شب میان هالهای از ابر و دود رفت
روشنترین ستارهٔ صبح وجود رفت