روز، روز نیزه و شمشیر بود
ظهر داغ خون و تیغ و تیر بود
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بیحساب پیدا شد
عمری به جز مرور عطش سر نکردهایم
جز با شرابِ دشنه گلو تر نکردهایم
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
دگر چه باغ و درختی بهار اگر برود
چه بهره از دل دیوانه یار اگر برود