عید آمده، هر کس پی کار خویش است
مینازد اگر غنی و گر درویش است
توفان خون ز چشم جهان جوش میزند
بر چرخ، نخل ماتمیان دوش میزند!
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد
خدایا به جاه خداوندیات
که بخشی مقام رضامندیات
خداوندا در این دیرینه منزل
دری نشناختم غیر از در دل
گفتم به گل عارض تو کار ندارد؛
دیدم که حیایی شررِ نار ندارد
از رفتن دل نیست خبر اهل وفا را
آن کس که تو را دید نداند سر و پا را
خدایا دلی ده حقیقتشناس
زبانی سزاوار حمد و سپاس