آهنگ سفر کرد به فرمان حسین
در کوچۀ کوفه شد غزلخوان حسین
سخت است چنان داغ عزیزان به جگرها
کز هیبت آن میشکند کوه، کمرها
اگرچه مادر تو، دختر پیمبر نیست
کسی حسینِ علی را چنین برادر نیست
برخیز و کفن بپوش سر تا پا را
تا گریه کنند آن قد و بالا را
حسین آمد و آزاد از یزیدت كرد
خلاص از قفس وعده و وعیدت كرد