هنوز ماتم زنهای خونجگر شده را
هنوز داغ پدرهای بیپسر شده را
غزل عشق و آتش و خون بود که تو را شعر نینوا میکرد
و قلم در غروب دلتنگی، شرح خونین ماجرا میکرد
زمین از برگ، برگ از باد، باد از رود، رود از ماه
روایت کردهاند اردیبهشتی میرسد از راه
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
ما را نمانده است دگر وقت گفتگو
تا درد خویش با تو بگوییم موبهمو
شب در سکوت کوچه بسی راه رفته بود
امواج مد واقعه تا ماه رفته بود