در های و هوی باد و در آرامش باران
ریشه دواندم از گذشته تا همین الان
خطبۀ خون تو آغاز نمازی دگر است
جسم گلگون تو آیینۀ رازی دگر است
پرنده کوچ نکردهست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
دوباره عطر گل یاس در حرم پیچید
و قلبها شده روشن در آستانۀ عید