نداره توی آسمونش ستاره
مدینه شهر غصه‌ها شد دوباره
دیگه همیشه باغ ما بی‌بهاره

دوباره با غم تو خون شد، دل پر از شرارِ شیعه
آخه به مکتبت مدیونه، تموم اعتبار شیعه

می‌باره چشم ما دریا دریا
آوارۀ غمت هستیم مولا
«فدای غربتت یابن ‌الزهرا»