شعر خوانی

آن روز...

حسن بیاتانی

آن روز هرچند آخرین روز جهان باشد
باید شروع فصل خوب داستان باشد

الساعة الساعة الساعة

امام عصر علیه‌السلام

حسن بیاتانی

حسن بیاتانی؛ آن روز....mp3

عطر ربنا

حسین عباس‌پور

حس می‌شود همواره عطر ربنا از تو
آکنده شد زندان هارون از خدا از تو

عطر ربنا

امام کاظم علیه‌السلام

حسین عباس‌پور

حسین عباس‌پور؛ عطر ربنا.mp3

سفرۀ باب‌الحوائج

سیدحمیدرضا برقعی

فلق در سینه‌اش آتش‌فشان صبحگاهی داشت
که خون‌آلود پیغام از کبوترهای چاهی داشت

سفرۀ باب‌الحوائج

امام کاظم علیه‌السلام

سیدحمیدرضا برقعی

سیدحمیدرضا برقعی؛ سفرۀ باب‌الحوائج.mp3

قبولم کن

همیشه قبل هر حرفی برایت شعر می‌خوانم
قبولم کن من آداب زیارت را نمی‌دانم

قبولم کن

امام رضا علیه‌السلام

سیدحمیدرضا برقعی

سیدحمیدرضا برقعی؛ قبولم کن.mp3

أوَلَسْنا عَلَی الحَق

سیدمحمدجواد شرافت

ای که در سورۀ تبسم خود
لطف «وَالشَّمس» و «وَالقَمَر» داری

شوق پابوسی

حضرت علی اکبر علیه‌السلام

سیدمحمدجواد شرافت

أوَلَسْنا عَلَی الحَق؛ شعرخوانی سیدمحمدجواد شرافت.mp3

کیست این زن...

سعید بیابانکی

کیست این زن، اینکه بر بالای منبر ایستاده
در میان این همه شمشیر و خنجر ایستاده

کیست این زن...

حضرت زینب علیهاالسلام

سعید بیابانکی

کیست این زن.mp3

پایان نمی‌یابد شروعت...

گل‌های عالم را معطر کرده بویت
ای آن که می‌گردد زمین در جستجویت

راز مگو

حضرت فاطمه علیهاالسلام

سیدحمیدرضا برقعی

سیدحمیدرضا برقعی، گل‌های عالم را معطر کرده بویت.mp3

به یارانش بفرمایید

همیشه سفره‌اش وا بود با ما مهربانی کرد
هزاران بار آزردیمش اما مهربانی کرد

به یارانش بفرمایید

امام حسن مجتبی علیه‌السلام

رضا یزدانی

رضا یزدانی؛ به یارانش بفرمایید.mp3

آه از یتیمی

رفتی و با غم همسفر ماندم در این راه
گاه از غریبی سوختم گاه از یتیمی

آه از یتیمی

حضرت رقیه علیهاالسلام

سیدمحمدجواد شرافت

سیدمحمدجواد شرافت؛ آه از یتیمی.mp3

با ردیف آب

سیدحبیب نظاری

هم از درد و هم از غم می‌نویسم
هم از باران نم‌نم می‌نویسم

عمو

حضرت عباس علیه‌السلام

سیدحبیب نظاری

با ردیف آب ۲.mp3

دوستت دارم

همیشه در میان شادی و غم دوستت دارم
چه شعبان‌المعظم، چه محرّم دوستت دارم

دلم با عشق، خویشاوندی دیرینه‌ای دارد
از آغاز جهان، از عهد آدم دوستت دارم

وضوی گریه می‌گیرم در استغفار و می‌ریزم
به پایت جان که ای جانان دمادم دوستت دارم

برای این دل بیچاره همدم، عاشقت هستم
برای زخم‌های سینه مرهم، دوستت دارم

نگو از چشم من افتاده‌ای من چشم در راهم
که از تو بشنوم یک‌بار من هم دوستت دارم

خودم را بین آغوش تو می‌بینم شبیه حُر
که با اشک خودش می‌گفت نم‌نم دوستت دارم

در این دنیا نبردی آبرویم را در آن دنیا
چه خواهی کرد؟! من در هر دو عالم دوستت دارم

مرا حتی اگر در آتش خشمت بسوزانی
زنم فریاد در بین جهنّم دوستت دارم

دل دلواپسی دارم، دلی از غصه‌ها سرشار
ولی «یا کاشف الهَم کاشف الغم» دوستت دارم

فراز آخر شعر است و یک اقرار بی‌پایان
مرا بسیار می‌خواهی و من کم دوستت دارم

رضا خورشیدی‌فرد

ای شب قدر بندگی فاطمه
ای اشتیاق زندگی فاطمه

رضا خورشیدی‌فرد

خونه شده پُرِ بوی دود
گناه مادر من چی بود؟

عباس همتی

تار و پود چادر تو نور
غرق در مصیبتی صبور

حسین عباس‌پور

ای یار حیدر
ای علمدار حیدر

یوسف رحیمی

ای اسم تو بهونۀ جنون ما
ای عشق بی‌نظیر و مهربون ما

رضا یزدانی

اگه پر غمه لبخندت
رسیده به همه لبخندت

حسین عباس‌پور

آن روز...

حسن بیاتانی

آن روز هرچند آخرین روز جهان باشد باید شروع فصل خوب داستان باشد

عطر ربنا

حسین عباس‌پور

حس می‌شود همواره عطر ربنا از تو آکنده شد زندان هارون از خدا از تو

سفرۀ باب‌الحوائج

سیدحمیدرضا برقعی

فلق در سینه‌اش آتش‌فشان صبحگاهی داشت که خون‌آلود پیغام از کبوترهای چاهی داشت

قبولم کن

همیشه قبل هر حرفی برایت شعر می‌خوانم قبولم کن من آداب زیارت را نمی‌دانم

أوَلَسْنا عَلَی الحَق

سیدمحمدجواد شرافت

ای که در سورۀ تبسم خود لطف «وَالشَّمس» و «وَالقَمَر» داری

کیست این زن...

سعید بیابانکی

کیست این زن، اینکه بر بالای منبر ایستاده در میان این همه شمشیر و خنجر ایستاده

پایان نمی‌یابد شروعت...

گل‌های عالم را معطر کرده بویت ای آن که می‌گردد زمین در جستجویت

به یارانش بفرمایید

همیشه سفره‌اش وا بود با ما مهربانی کرد هزاران بار آزردیمش اما مهربانی کرد

آه از یتیمی

رفتی و با غم همسفر ماندم در این راه گاه از غریبی سوختم گاه از یتیمی

با ردیف آب

سیدحبیب نظاری

هم از درد و هم از غم می‌نویسم هم از باران نم‌نم می‌نویسم

آن روز هرچند آخرین روز جهان باشد
باید شروع فصل خوب داستان باشد

حس می‌شود همواره عطر ربنا از تو
آکنده شد زندان هارون از خدا از تو

فلق در سینه‌اش آتش‌فشان صبحگاهی داشت
که خون‌آلود پیغام از کبوترهای چاهی داشت

همیشه قبل هر حرفی برایت شعر می‌خوانم
قبولم کن من آداب زیارت را نمی‌دانم

ای که در سورۀ تبسم خود
لطف «وَالشَّمس» و «وَالقَمَر» داری

کیست این زن، اینکه بر بالای منبر ایستاده
در میان این همه شمشیر و خنجر ایستاده

گل‌های عالم را معطر کرده بویت
ای آن که می‌گردد زمین در جستجویت

همیشه سفره‌اش وا بود با ما مهربانی کرد
هزاران بار آزردیمش اما مهربانی کرد

رفتی و با غم همسفر ماندم در این راه
گاه از غریبی سوختم گاه از یتیمی

هم از درد و هم از غم می‌نویسم
هم از باران نم‌نم می‌نویسم