حسین عباس‌پور

غریب

کام خشکش گرم تلاوت است
چشم خیسش لبریز غربت است

شب عاشورا

بدم الحسین (دفتر سوم)

نوحه

عبدِ صالح

عبدِ صالح، مردِ خدا، سلام
می‌فهمد شأنت را فقط امام

حضرت عباس علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر سوم)

نوحه

مثل مرتضی

روح والایش جای دیگری‌ست
او دلتنگ مأوای دیگری‌ست

حضرت علی اکبر علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر سوم)

نوحه

مرد خطر

در خیمه‌های غرق التهاب
جز اشکِ چشمانش نمانده آب

حضرت علی اصغر علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر سوم)

نوحه

مجتبای کربلا

باران اشکت شد عزای من
ای مجتبای نینوای من

حضرت قاسم علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر سوم)

نوحه

عموی من...

تنهای تنها شد عموی من
بر خاک افتاده رو به روی من

حضرت عبدالله علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر سوم)

نوحه

نعم المولا

سر خم کردم تا بنده‌ات شوم
تا جانباز یک خنده‌ات شوم

حر ریاحی علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر سوم)

نوحه

آیینۀ زهرا

آیینۀ زهرا رقیه جان
تفسیر اَعطینا رقیه جان

حضرت رقیه علیهاالسلام

بدم الحسین (دفتر سوم)

نوحه

قربانگاه دلدادگان

ای مأوای آیینه‌ها سلام
ای مقصود خون خدا سلام

ورود کاروان به کربلا

بدم الحسین (دفتر سوم)

نوحه

السلام علی الحسین

با نورت چشمم روشنا گرفت
از عشق تو جانم بها گرفت

امام حسین علیه‌السلام

بدم الحسین (دفتر سوم)

نوحه

اشفعی لنا

عطر بهاری شده تو سینه جاری
از قدمت شد دلم آیینه‌کاری

حضرت معصومه علیهاالسلام

سرود ولادتی

آرامش دل

ذکر تو آرامش دل یا حیدر
مایۀ آسایش دل یا حیدر

امام علی علیه‌السلام

واحد تند

ودیعۀ خدا

نام تو آرامش پیغمبرها
مرتبه‌ات دورتر از باورها

امام علی علیه‌السلام

واحد تند

اُم الفاطمه

خاتم خلقت را نگین
دل سپرده بر تو امین

حضرت خدیجه علیهاالسلام

نوحه

مناجات ناشنوایان

ما خیل بندگانیم، ما را تو می‌شناسی
هر چند بی‌زبانیم، ما را تو می‌شناسی

ویرانه‌ایم و در دل گنجی ز راز داریم
با آن‌كه بی‌نشانیم، ما را تو می‌شناسی

با هر كسی نگوییم راز خموشی خویش
بیگانه با كسانیم ما را تو می‌شناسی

آیینه‌ایم و هرچند لب بسته‌ایم از خلق
بس رازها كه دانیم ما را تو می‌شناسی

از قیل و قال بستند، گوش و زبان ما را
فارغ از این و آنیم ما را تو می‌شناسی

از ظن خویش هركس، از ما فسانه‌ها گفت
چون نای بی‌زبانیم ما را تو می‌شناسی

در ما صفای طفلی، نفْسُرد از هیاهو
گلزار بی‌خزانیم ما را تو می‌شناسی

آیینه‌سان برابر گوییم هر چه گوییم
یک‌رو و یک‌زبانیم ما را تو می‌شناسی

خط نگه نویسد حال درون ما را
در چشم خود نهانیم ما را تو می‌شناسی

لب بسته چون حكیمان، سرخوش چو كودكانیم
هم پیر و هم جوانیم ما را تو می‌شناسی

با دُرد و صافِ گیتی، گه سرخوشی‌ست گه غم
ما دُرد غم كشانیم ما را تو می‌شناسی

از وادی خموشی راهی به نیک‌روزی‌ست
ما روزبه از آنیم ما را تو می‌شناسی

كس راز غیر از ما، نشنید بس «امینیم»
بهر كسان امانیم ما را تو می‌شناسی

امام خامنه‌ای

انتقامش را گرفت این‌گونه با اعجازِ آه
آهِ او شد خطبۀ او، روز دشمن شد سیاه

سیدحمیدرضا برقعی

لبریزم از واژه اما بسته‌ست گویا زبانم
حرفی ندارم بگویم، شعری ندارم بخوانم

زهرا جودکی

یک عمر زنده باش ولیکن شهید باش
هر دم پی حماسه و عزمی جدید باش

افشین علا

بین غم آسمان و حسرت صحرا
ماه دمیده‌ست و رود غرق تماشا

مرتضی حیدری‌آل‌کثیر

نوحه‌سُرای حریم قدس تو هستی
مویه‌کنان‌اند انبیا و ملائک

حسن صنوبری

دلت گرفته اگر، یادی از محرم کن
دو قطره اشک بریز و دو دیده خرم کن

زهرا بشری‌موحد

به گونۀ ماه
نامت زبانزد آسمان‌ها بود

سیدحسن حسینی

خدا وقتی نخواهد، عمر دنیا سر نخواهد شد
گلوی خشک صحرایی به باران تر نخواهد شد

مریم سقلاطونی

آتش داغی به جان مؤمنین افتاده است
گوییا از اسب، کوهی بر زمین افتاده است

سعید بیابانکی

دل نیست این‌که دارم گنجینهٔ غم توست
بیگانه باد با غیر این دل که محرم توست

مرتضی امیری‌اسفندقه

به شیوه غزل، اما سپید می‌آید
صدای جوشش شعری جدید می‌آید

حسن بیاتانی

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد و آتش به همه عالم زد

حافظ شیرازی

انتقامش را گرفت این‌گونه با اعجازِ آه آهِ او شد خطبۀ او، روز دشمن شد سیاه

لبریزم از واژه اما بسته‌ست گویا زبانم حرفی ندارم بگویم، شعری ندارم بخوانم

یک عمر زنده باش ولیکن شهید باش هر دم پی حماسه و عزمی جدید باش

بین غم آسمان و حسرت صحرا ماه دمیده‌ست و رود غرق تماشا

نوحه‌سُرای حریم قدس تو هستی مویه‌کنان‌اند انبیا و ملائک

انتقامش را گرفت این‌گونه با اعجازِ آه
آهِ او شد خطبۀ او، روز دشمن شد سیاه

لبریزم از واژه اما بسته‌ست گویا زبانم
حرفی ندارم بگویم، شعری ندارم بخوانم

یک عمر زنده باش ولیکن شهید باش
هر دم پی حماسه و عزمی جدید باش

بین غم آسمان و حسرت صحرا
ماه دمیده‌ست و رود غرق تماشا

نوحه‌سُرای حریم قدس تو هستی
مویه‌کنان‌اند انبیا و ملائک