از دیرباز تا کنون شاعران و سخنوران مختلفی زبان به منقبت و ستایش امام حسن مجتبی(علیه‌السلام) گشاده و هر یک به فراخور بضاعت و میزان استطاعت خویش به پیشگاه آن امام همام ارادت خود را عرضه داشته‌اند. اما این آثار در کتاب‌ها و مجموعه‌ها پراکنده و دور از دسترس همگان است...

تصویری که از شعر آیینی در ذهن مخاطب وجود دارد قصیده و مثنوی‌های شکوهمند است، اما مجموعه شعر نیمایی «سفرنامه با صاد» تمام باورها و پیش‌زمینه‌های ذهنی خواننده را جا به جا کرده و پنجره‌ای تازه به روی مخاطب گشوده و او را به جهانی تازه در فضای شعر آیینی راه داده است.

مجموعه «شعر توحیدی»، نخستین کتاب از مجموعه «سیری در قلمرو شعر آیینی» است که در دوازده بخش، پیشینه شعر توحیدی در چهارده سده را به ترتیب تاریخی بررسی کرده و نمونه‌های گوناگونی را از سروده‏‌های شاعران، ارائه نموده است.

گفتن این‌که تاریخ ۲۵۰ سالۀ اهل‌بیت علیهم‌السلام حکایت درخشش نوری واحد است، به زبان، ساده است اما نشان‌دادن آن با جزئیات و در قالب بیش از چهار هزار صفحه کتاب و ذیل سرفصل‌های مختلف و با بهره‌گیری از منابع متعدد، کار دشواری است که مجموعه‌ی ۱۴ جلدی اعلام‌الهدایة از عهده‌ی آن برآمده است.

کتاب «مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم (عجل‌الله‌فرجه)» نوشته مرحوم آیت الله سیدمحمدتقی موسوی اصفهانی مشهور به فقیه احمدآبادی است که حاوی موضوعات مهم در شناخت امام عصر (علیه‌السلام) و وظایف شیعیان در قبال آن حضرت است.