خونه شده پُرِ بوی دود
گناه مادر من چی بود؟
چرا شده صورتش کبود؟
این رسمش نبود
مادرم، محبوبۀ خداست
بانویی که توی شعله‌هاست
فاطمه، دختر مصطفاست
این رسمش نبود
این رسمش نبود
زخم پهلو مادرم رو می‌ده آزار
برا پا شدن می‌گیره دست به دیوار
می‌ترسم آخر، بشم عزادار
بشم عزادار، برای مادرم
سایۀ مهرش، کم بشه از سرم
تو انتظارِ روزای بهترم
«ای وای مادرم»
