از لطف خودت می‌دونم، خیری اگه شامل حالم می‌شه
از چشم خودم می‌بینم، هرچی بلا وِزر و وَبالم می‌شه
من چوب بدی‌مو خوردم، عمریه از دست خودم عاصی‌ام
اشکای چشمام می‌باره، با دل سنگم بازم احساسی‌ام

تو این هجوم غم، تو این همه بلا، تنها تویی پناهم
بیا و رحمی کن، خدا خدا خدا، بگذر از اشتباهم

می‌شه از بار غصه‌ها کم، می‌شه قلب منم یه حرم
بِعَلیٍ بِعَلی که بگم، الهی یا الهی

«اَللَّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُنْزِلُ الْبَلاَء»