تشنه‌لب کرببلا

ماتم لب‌تشنگی‌ات تا ابد
ماتم جان‌سوز است
داغ لب خشک علی‌اصغرت
داغ جهان‌سوز است

جان به لبم از غم طفلان تو
جان به فدای لب عطشان تو

«تشنه‌لب کرببلا يا حسین»

نوحه؛ تشنه‌لب کرببلا.mp3

ماتم لب‌تشنگی‌ات تا ابد
ماتم جان‌سوز است

خانۀ فاطمه آن روز تماشایی بود
که فضا جلوه‌گر از آیت زیبایی بود

در بهاری که نسیمش نفس جبریل است
گل ناز دگری رو به شکوفایی بود

خانه‌ای را که خدا جلوهٔ عصمت بخشید
در و دیوار پر از نقش شکیبایی بود

تا بیایند به تبریک محمد؛ جبریل،
با ملائک همه در حال صف‌آرایی بود

به خدا، چشم خدا دست خدا وجه خدا
ز جگر گوشهٔ خود گرم پذیرایی بود

تا که قنداقهٔ او را به بر آورد حسن
حالتی رفت در آنجا که تماشایی بود

ساکت از گریه نشد تا که حسینش نگرفت
این دو را چون که ز آغاز شناسایی بود

دختری داشت در آغوشِ محبت، زهرا
که سراپا همه آیینهٔ زیبایی بود

دختری داشت سراپای همانند علی
زینبی داشت که ذاتش همه زهرایی بود...

بُوَد از صبر و رضا نایبۀ خاص امام
نازم او را که به این قدر توانایی بود...

به علمداری صحرای بلا کرد قیام
رهبر قافلۀ عشق به تنهایی بود...