توی روزگار صد رنگ
تو زمونهٔ پر نیرنگ
توی روزای حیرونی
تُو شبای پریشونی
ممنونم آقا، حواست به منم هست
جایی واسه من هنوزم تو حرم هست
ممنونم آقا، تنهام نمی‌ذاری
ممنونم آقا، که هوامو داری
چی می‌شه آقا، تو صدام کنی
روبه‌راه می‌شم، تو دعام کنی
آرزوم اینه، تو نگام کنی
«اباعبدالله مولا»
