می‌گیرم از نسیم صبح، سراغ تو رو
می‌خونم ظهرا روضه‌های داغ تو رو
زنده کرده غم غروب فراق تو رو

تویی همه عمرم، تویی شب و روزم
این روزا از دوریت، بدجوری می‌سوزم

شِکوِه می‌کنم، از همۀ دلتنگیا
شِکوِه می‌کنم، از غم فراقت آقا
شِکوِه می‌کنم، از ندیدن کربلا

به دل منم، یک نگاهی کن
طاقتم کمه، من رو راهی کن

«طاقتم کمه، یابن فاطمه»