مجتبای کربلا

با چشمای گریون اومد
ماه تمام مجتبی
تو خیمه‌های کربلا

تا نامه رو باز کرد پیچید
عطر امام مجتبی
تو خیمه‌های کربلا

شبیه پیراهن یوسف
تو خیمه دست به دست می‌گرده
عطر و بوی نامۀ بابا
باز دلشو هوایی کرده

پرواز می‌کنه
می‌ره به سمت پدرش
گل بریزید روی سرش
جلو چشای مادرش

«ابن‌الحسن، ای مجتبای کربلا»

زمینه؛ ماه تمام مجتبی.mp3

با چشمای گریون اومد
ماه تمام مجتبی

بخوان دعای فرج را، دعا اثر دارد
دعا کبوتر عشق است بال و پر دارد

بخوان دعای فرج را و عافیت بطلب
که روزگار، بسی فتنه زیر سر دارد

تو در هجوم حوادث، صبور باش، صبور
که صبر میوۀ شیرین‌تر از ظفر دارد

در آستان ولا، جای ناامیدی نیست
بهشت پاک اجابت هزار در دارد

دل شکسته بیاور، که با شکسته‌دلان
نسیم مهر خدا، لطف بیشتر دارد

بخوان دعای فرج را که صبح نزدیک است
که شام خسته‌دلان مژدۀ سحر دارد

صفا بده دل و جان را به شوق روز وصال
مسافر دل ما، نیّت سفر دارد

زمین چو پر شود از عدل، آسمان‌ها را
شمیم غنچۀ نرگس، ز جای بردارد

بخوان دعای فرج را، زِ پشت پردۀ اشک
که یار، چشم عنایت به چشم تر دارد

دهند مژده به ما از کنار خیمۀ سبز
که آخرین گل سرخ از شما خبر دارد

مراقبت بکن از دل، که یوسف زهرا
زِ پشت پردۀ غیبت به ما نظر دارد

برآر دست دعایی، که دست مهر خدا
حجاب غیبت از آن ماه‌روی بردارد

غروب و دامنۀ نور آفتاب و شفق
بخوان دعای فرج را، دعا اثر دارد