مفتعلن مفتعلن فاعلن | شعر هیأت

مانده ز فهم تو دلم بی‌نصیب
معجزۀ عشق، غرور غریب

رضا اسماعیلی

غزل

یاد تو آیینه و نام تو نور
ذکر تو خیر است و کلام تو نور

سیدمحمدجواد شرافت

مثنوی

ای حرمت قبلۀ حاجات ما
یاد تو تسبیح و مناجات ما

سیدمحمدعلی ریاضی‌یزدی

دیوان ریاضی یزدی

مثنوی

قصد کجا کرده یل بوتراب؟
خُود و سپر بسته چرا آفتاب؟

محمدعلی جوشایی

مرثیه‌های ممنوع

مثنوی

ای تن و جانت سپر هر بلا
کوفۀ تو قطعه‌ای از کربلا

غلامرضا سازگار

نخل میثم (جلد۵)

مثنوی

ای به بقیع آمده! هشیار باش
خفته چرا چشم تو؟ بیدار باش

محمدعلی مجاهدی

آسمانیها

مثنوی

بسم الله الرحمن الرحیم
هست کلید در گنج حکیم

نظامی گنجوی

خمسۀ نظامی

مثنوی

ای همه هستی ز تو پیدا شده
خاک ضعیف از تو توانا شده...

نظامی گنجوی

خمسۀ نظامی

مثنوی

ای به سزا لایق حمد و ثنا
ذات تو پاک از صفت ناسزا

ابن حسام خوسفی

دیوان محمد بن حسام خوسفی

قصیده

دست خدا پردۀ‌ شب را شکافت
صبح شد و نور خداوند تافت

سیدمحمدعلی ریاضی‌یزدی

دیوان ریاضی یزدی

مثنوی

ای ولی عصر و امام زمان
ای سبب خلقت کون و مکان

ذاکر جوهری

خوشه‌های طلایی

مثنوی

ای مدنی برقع و مکی نقاب
سایه‌نشین چند بود آفتاب

نظامی گنجوی

خوشه‌های طلایی

مثنوی

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

یوسف، ای گمشده در بی‌سروسامانی‌ها!
این غزل‌خوانی‌ها، معرکه‌گردانی‌ها

مهدی جهاندار

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی

فصیح‌الزمان شیرازی

نگاه می‌کنم از آینه خیابان را
و ناگزیری باران و راهبندان را

حسن بیاتانی

کیست این زن، اینکه بر بالای منبر ایستاده
در میان این همه شمشیر و خنجر ایستاده

سعید بیابانکی

به دست شعله‌های شمع دادم دامن خود را
مگر ثابت کنم پروانه‌مسلک بودن خود را

میلاد حبیبی

تشنه‌ام این رمضان تشنه‌تر از هر رمضانی
شب قدر آمده تا قدر دل خویش بدانی

علیرضا قزوه

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی