به همان کس که محرم زهراست
دل من غرق ماتم زهراست
بحث روز است صحبت از غم تو
سرخ مانده هنوز پرچم تو
دلم امشب گدای سامرّاست
از تو غیر از تو را نخواهم خواست
صبحِ تقویم گفت یا زهرا
همه هستیم گفت یا زهرا
دل سراپردۀ محبت اوست
دیده آیینهدار طلعت اوست...
دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد
دل و جانم فدای حضرت دوست
نی، فدای گدای حضرت دوست
هر کسی را به سر هوایی هست
رو به سویی و دل به جایی هست
دل من! در هوای مولا باش
یار بیادعای مولا باش
دل اگر تنگ و جان اگر خستهست
گاه گاهی اگر پریشانیم
قصد، قصد زیارت است اما
مانده اول دلم کجا برود
نیزه دارت به من یتیمی را
داشت از روی نی نشان میداد
باصفاتر ز بانگِ چلچلهای
عاشقِ واصلی و یكدلهای
وقت پرواز آسمان شده بود
گوئیا آخر جهان شده بود
گر نگاهی به ما كند زهرا
دردها را دوا كند زهرا
گر علی دل، قرار او زهراست
ور علی گل، بهار او زهراست