شنیدم از لب باد صبا حسین حسین
نوای ما، دم ما، شور ما، حسین حسین
دست ابوسفیان کماکان در کمین است
اما جواب دوستان در آستین است
جامعه، دوزخی از مردم افراطی بود
عقل، قربانی یک قوم خرافاتی بود
عمریست گفتهایم به عشق تو یا علی:
«یا مَظهرَ العَجائِبُ یا مرتضی علی»
در شور و شر حجاز تنهاست علی
در نیمهشبِ نماز تنهاست علی
آن جانِ جهانِ جود برمیگردد
ـ بر اجدادش درود ـ برمیگردد
رسیدم دوباره به درگاه شاهی
چه شاهی که دارد ز شاهان سپاهی...
کی میشود شبیهِ تو پیدا؟ علی علی
بعد از تو خاک بر سر دنیا، علی علی
از آنچه در دو جهان هست بیشتر دارد
فقط خداست که از کار او خبر دارد
پرواز آسمانی او را مَلک نداشت
ماهی که در اطاعت خورشید شک نداشت
باید که تو را حضرت منان بنویسد
در حد قلم نیست که قرآن بنویسد
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود