مانده پلک آسمان در گیر و دار واشدن
شب بلندی میکند از وحشت رسوا شدن
این جوان کیست که در قبضۀ او طوفان است؟
آسمان زیر سُم مرکب او حیران است
ای ولی عصر و امام زمان
ای سبب خلقت کون و مکان
همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی
چه زیان تو را که من هم برسم به آرزویی