فراتر است، از ادراک ما حقیقت ذاتش
کسی که آینۀ ذات کبریاست صفاتش
سال جدید زیر همین گنبد کبود
آغاز شد حکایتمان با یکی نبود
«اَلا یا اَیها السّاقی اَدِر کأسا و ناوِلها»
که درد عشق را هرگز نمیفهمند عاقلها
وقتی كه شكستهدل دعا میكردی
سجادۀ سبز شكر، وا میكردی