بهار و باغ و باران با تو هستند
شکوه و شوق و ایمان با تو هستند
كوی امید و كعبۀ احرار، كربلاست
معراج عشق و مطلع انوار، كربلاست
ای سفیر صبح! نور از لامکان آوردهای
بر حصار شب دمی آتشفشان آوردهای
ای خاک ره تو خطّۀ خاک
پاکی ز تو دیده عالم پاک
دلم امسال سامرّایی است و عید غمگین است
میان سفره «سامرّا» نماد هفتمین سین است
چشمۀ خور در فلک چارمین
سوخت ز داغ دل امّالبنین
دلش میخواست تا قرآن بخواند
دلش میخواست تا دنیا بداند
گر سوى ملک عدم باز بیابى راهى
شاید از سرّ وجودت بدهند آگاهى
دختر فکر بکر من، غنچۀ لب چو وا کند
از نمکین کلامِ خود حقِ نمک ادا کند