ابرازِ دوستی، به حقیقت زیارت است
آری مرامِ اهل محبت، زیارت است
اگر مجال گریزت به خانه هم باشد
برای اینکه نمیرد حیات، میمانی
غم کهنۀ در گلویم حسین است
دم و بازدم، های و هویم حسین است
عمری به فکر مردمان شهر بودی
اما کسی حالا به فکر مادرت نیست
به دست شعلههای شمع دادم دامن خود را
مگر ثابت کنم پروانهمسلک بودن خود را
بیهوده مکن شکایت از کار جهان
اسرار نمیشوند همواره عیان
در تیررس است، گرچه از ما دور است
این مشت فقط منتظر دستور است
هر منتظری که دل به ایمان دادهست
جان بر سر عشق ما به جانان دادهست
قلبی که در آن، نور خدا خواهد بود
در راه یقین، قبلهنما خواهد بود
در ماه خدا که فصل ایمان باشد
باید دل عاشقان، گلافشان باشد