مادر موسی، چو موسی را به نیل
در فکند، از گفتۀ ربَّ جلیل
گه احرام، روز عید قربان
سخن میگفت با خود کعبه، زینسان
هرکه با پاکدلان، صبح و مسایی دارد
دلش از پرتو اسرار، صفایی دارد
چشمهایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
داستانهایی که از شام خراب آوردهام
عالمی از صبر خود در اضطراب آوردهام
پیرمردی، مفلس و برگشتهبخت
روزگاری داشت ناهموار و سخت
مرد آزاده حسین است که بود این هدفش
که شود کشته ولی زنده بماند شرفش
ای که عمریست راه پیمایی
به سوی دیده هم ز دل راهیست