چون اشک، رازِ عشق را باید عیان گفت
باید که از چشمان او با هر زبان گفت
کی صبر چشمان صبورت سر میآید؟
کی از پس لبخندت این غم برمیآید؟
باران ندارد ابرهای آسمانش
باران نه اما چشمهای مهربانش...
دور و بر خود میكشی مأنوسها را
اِذن پریدن میدهی طاووسها را