ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
بر نبض این گهواره نظم کهکشان بستهست
امید، بر شش ماه عمر او زمان بستهست
صحبت از دستی که رزق خلق را میداد شد
هر کجا شد حرف از آن بانو به نیکی یاد شد
میان هلهله سینه مجال آه نداشت
برای گریه شریکی نبود و چاه نداشت
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد
در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد
مست از غم توام غم تو فرق میکند
محو توام که عالم تو فرق میکند
ازل برای ابد ملک لایزالش بود
چه فرق میکند آخر، که چند سالش بود