تا با حرم سبز تو خو میگیرم
در محضر چشمت آبرو میگیرم
من كیستم؟ کبوتر بیآشیانهات
محتاج دستهای تو و آب و دانهات
دستی كه طرح چشم تو را مست میكشید
صد آسمان ستاره از آن دست میكشید
بیتاب دوست بودی و پروا نداشتی
در دل به غیر دوست تمنا نداشتی
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است