ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دلسوختۀ آتش آهش باشیم
صلاة ظهر شد، ای عاشقان! اذان بدهید
به شوق سجده، به شمشیر خود امان بدهید
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خونآلوده
وقتی نمازها همه حول نگاه توست
شاید که کعبه هم نگران سپاه توست
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
اذان بگو که شهیدان همه به صف شدهاند
که تیرها همه آمادهٔ هدف شدهاند
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است