گرفتارم گرفتارم اباالفضل
گره افتاده بر کارم اباالفضل
ای نبیطلعت، ای علیمرآت
وی حسنخصلت، ای حسینصفات
تو با آن خستهحالی برنگشتی
دگر از آن حوالی برنگشتی
علی را ذاتِ ایزد میشناسد
اَحد را درکِ احمد میشناسد
دست در دستِ باد میریزد
به روی شانه گیسوان سپید
رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
ای خداجلوه و نبیمرآت
مرتضیخصلت و حسینصفات
عطش میگفت اِشرِب... گفت حاشا
تماشا کن تماشا کن تماشا
برای خاطر طفلان نیامد
نه، ابری با لب خندان نیامد
دلم رود است و دریا چشمهایم
فدای دست سقا چشمهایم
حسین و زینب تو هر دو تشنه
شب ماه و شب تو هر دو تشنه
چه ماهی! ماه از او بهتر نتابید
رها شد دست او، دیگر نتابید
هزاران چشمِ تر داریم از این دست
به دل خون جگر داریم از این دست
تو احساس مرا دریاب ای رود
لبم را تر نکن از آب ای رود
هم از درد و هم از غم مینویسم
هم از باران نمنم مینویسم
شکفتن آرزوی کودکش بود
سپاهی روبهروی کودکش بود
رباب است و خروش و خستهحالی
به دامن اشک و جای طفل خالی
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
باصفاتر ز بانگِ چلچلهای
عاشقِ واصلی و یكدلهای
ماه عشق است ماه عشّاق است
ماه دلهای مست و مشتاق است