شبای غریبی که دلم بهونه‌تو می‌گیره
هوایی می‌شه تا که سراغ خونه‌تو می‌گیره
روضه‌های تو می‌شه انیسم، بارونی می‌شه چشای خیسم
تا که سراغ حرم بی‌نشونه‌تو می‌گیره

کیه که تو رو نشناسه، تو حقیقت شب قدری
مخفی شدی از چشا اما، تو شبای غم مثه بدری
تو حقیقت شب قدری، شب قدری

کی می‌گه نداری تو صحن و سرا
حرمته تو دل سینه‌زنا
می‌بری مدینه دلامونو با یه نگا
زائر توایم به نیابتِ از شهدا

«ام ابیها یا زهرا»