آخه چرا سر به زیری پیش زهرا
زانوتو بغل می‌گیری پیش زهرا
غربت تو رو نمی‌تونم ببینم
مدینه می‌خواد که من از پا بشینم
تویی که بودی مظهر صبر، دنیا برات شده مثه قبر
مرهم غصه‌هات می‌شه زهرا
دوباره ذوالفقارو بردار، برای تو می‌شم علمدار
فاطمه تنها یارِته مولا
ای یل نام‌آورم یاحیدر، سایۀ روی سرم یاحیدر
تا دم آخر منم یار تو، ای ولی و رهبرم یاحیدر
«رُوحی لِرُوحِکَ الفِداء، یا حیدر
نَفسی لِنَفسِکَ الوِقاء، یا حیدر»
