هادی النقی
اسمت ذکر روی لب ما
بزم روضه‌ت سُرَّ مَن رَأی
فدای غمت
هادی النقی
مثل دریاست جود و کرمت
غربت پیداست توی حرمت
فدای غمت
تو نوری و من در بند شبم
عادتُکُم الاحسان به لبم
شفا رو از تو می‌خوام
دلمو تا صحنت می‌رسونم
اونجا زیارت‌نامه می‌خونم
خدا رو از تو می‌خوام
«یا هادی النقی مدد»
