ما خانه ز غیر دوست پیراستهایم
از یُمن غدیر محفل آراستهایم
سر و پای برهنه میبرند آن پیر عاشق را
که بر دوشش نهاده پرچم سوگ شقایق را
با یک تبسم به قناریها زبان دادی
بالی برای پر زدن تا بیکران دادی
کربلای عمر هرکس بیگمان خواهد رسید
روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید