گوش کن گوش، صدای نفسی میآید
مَشک بر دوش، از آن دور، کسی میآید
بحث روز است صحبت از غم تو
سرخ مانده هنوز پرچم تو
فکر میکردم که قدری استخوان میآورند
بعد فهمیدم که با تابوت، جان میآورند
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
بردهام تا بسپارم به دم تیر بدن را
اجازه هست کنار حرم قدم بزنم
برای شعر سرودن کمی قلم بزنم
امروز ایلام فردا شاید خراسان بلرزد
فرقی ندارد کجای خاک دلیران بلرزد
دیدی که چگونه من شهید تو شدم
هنگام نماز، رو سفید تو شدم
خم نخواهد کرد حتی بر بلند دار سر
هرکسی بالا کند با نیت دیدار سر