به شهر کوفه غریبم من و پناه ندارم
به غیر دربهدریها پناهگاه ندارم
گفته بودی که به دنیا ندهم خاک وطن را
بردهام تا بسپارم به دم تیر بدن را
تا یوسف اشکم سَرِ بازار نیاید
کالای مرا هیچ خریدار نیاید
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است