مرگ من بود دمی کز تو جدایم کردند
در همان گوشۀ گودال فدایم کردند
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
آن سو، همه برق نیزه و جوشن بود
این سو، دلی از فروغ حق روشن بود
شيعيان! ديگر هواى نينوا دارد حسين
روى دل با كاروان كربلا دارد حسين