آقای کریم

هر کس که غریب و بی‌نواست
با مهرت همیشه آشناست
هر کس که یتیم و بی‌کسه
امیدش به خونۀ شماست

تا خونه‌ت، میام دوباره مثل کودکی یتیم
امیدم، به یک نگاهته ای آقای کریم
یا مولا، شده محبتت تموم زندگیم

«یا امام مجتبی، امام مجتبی»

زمینه؛ آقای کریم.mp3

هر کس که غریب و بی‌نواست
با مهرت همیشه آشناست

دلا ز معرکۀ محنت و بلا مگریز
چو گردباد به هم پیچ و چون صبا مگریز

تو راست معجزه در کف، ز ساحران مهراس
عصا بیفکن و از بیم اژدها مگریز

تو موج غیرت و عزمی، ز بحر بیم مدار
حذر ز غرش طوفان مکن، ز جا مگریز

ز سست‌عهدی ایام دل‌شکسته مشو
نشانه باش چو پرچم، ز بادها مگریز

چو صخره باش و مکن تکیه جز به دامن کوه
به حق سپار دل خویش و از دعا مگریز

تو از تبار دلیران خیبر و بدری
چو ذوالفقار و چو حیدر بزن صلا، مگریز

به نوش‌خند منافق ز ره کناره مگیر
به زهرخند معاند به انزوا مگریز

چو ره به قبلۀ امن است، پایمردی کن
خطا مکن، ز توهّم به ناکجا مگریز

چو تیر، راهِ هدف گیر و بر هدف بنشین
ز کج‌روی به حذر باش و از خدا مگریز

«امین» خلق و امانت‌گزار یزدان باش
به صدق کوش و خطر کن، ز مُدّعا مگریز