قُلْ لِلْمُغَيَّبِ تَحْتَ أَطْبَاقِ الثَّرَى
إِنْ كُنْتَ تَسْمَعُ صَرْخَتِي وَ نِدَائِيَا  

مَا ذَا عَلَى مَنْ شَمَّ تُرْبَةَ أَحْمَدٍ
أَنْ لَا يَشَمَّ مَدَى الزَّمَانِ غَوَالِيَا  

رفتی و هر شب چَشمم، بعد از تو شد پر باران
رفتی و شد این خانه، بعد از تو بیت‌الاحزان

رفتی و بعد از تو که بوسیدم مزارت را 
از چشم من افتاده حتی عطر گل بابا
می‌میرد از دلتنگی و هجران تو زهرا

«عَلیکَ مِنّی السَّلام، یا رَحمَةً لِلأنام»