پریشونم و، از این مردم خیری ندیدم
از این دنیا دیگه بریدم، دم آخرم
توی کوچهها، زیر لب اسمتو میبرم
روضهخونه برای حرم، چشای ترم
کوفه شده حالا شهر فریب
شدم آقاجون بییار و غریب
نداره کوفه حیا
بیوفایی رسم و راهشونه
که ندارن از غیرت نشونه
حسین به کوفه میا
«حسین من کوفه میا»