شعر هیأت شعر عاشورایی نثر ادبی اشعار مذهبی

سفره‌دار مدینه

یک لبخند تو دوای منه
باز وقت خدایی شدنه
رو لب‌هام ذکر یا حسنه

می‌دونم
همیشه لب تو خندونه
خونۀ تو پُرِ مهمونه
با کریما کارا آسونه

معروفه سفره‌داریش توی مدینه
این خونه تو مدینه مثل نگینه
هر سائلی سر این سفره می‌شینه

سبک

آثار سروده شده به این سبک

حسین عباس‌پور

یک لبخند تو دوای منه
باز وقت خدایی شدنه