منم، که دلم میره برا دیدن زهرا
منم، مادر مهر و ادب مادر غم‌ها
خدا، از جهانی که علی نداره سیرم
دلم، پر زده دیگه برا دیدار مولا
بعد عمری غصه و غم، خوشحالم که دیگه میرم
به ملاقات علی و واسه دست‌بوسی زهرا
چه‌جوری تنها بمونم، آخه من کنیزشونم
چشممو باز می‌کنم به روی ماه بی‌بی فردا
دم آخره، دیگه راهی‌ام
تو بیای دیگه، نمی‌مونه غم
«علی یا علی، علی یا علی»
