منم، که دلم میره برا دیدن زهرا
منم، مادر مهر و ادب مادر غم‌ها
خدا، از جهانی که علی نداره سیرم
دلم، پر زده دیگه برا دیدار مولا

بعد عمری غصه و غم، خوشحالم که دیگه میرم
به ملاقات علی و واسه دست‌بوسی زهرا
چه‌جوری تنها بمونم، آخه من کنیزشونم
چشممو باز می‌کنم به روی ماه بی‌بی فردا

دم آخره، دیگه راهی‌ام
تو بیای دیگه، نمی‌مونه غم

«علی یا علی، علی یا علی»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
رباب، می‌کشه منو با اشکای یه‌ریزش
نشد، مادری کنم برا طفل عزیزش
ببخش، اگه زینبت یه وقت مادر صدام کرد
ببخش، خواسته خانومی کنه برا کنیزش

جون عباسم فدایِ یه تار موی حسینت
به خدا حقیقته شکی ندارم به این احساس
ممنونم بانوی عالم، نظری کردی به این کم
شنیدم تو کربلا مادری کردی واسه عباس

اگه می‌رسوند، مشکو به حرم
نمی‌موند برام، دیگه درد و غم

«بی‌بی فاطمه، بی‌بی فاطمه»
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
چقدر، با غم و شکسته بالی گریه کردم
چقدر، پای قبرای خیالی گریه کردم
ببخش، قبر من معلومه و قبر تو پنهان
ببین، به یاد تو با چه حالی گریه کردم

تو هجوم کوچه، ای کاش، سپر بلات بودم من
کاش می‌شد می‌اومدم به یاری تو بانوی من
چقَدَر غصه‌تو خوردم، کاش به‌پای تو می‌مردم
سپر تو می‌شدم می‌خورد غلاف به بازوی من

شب غصه‌هام، به سر اومده
دیگه موقعِ سفر اومده

«بی‌بی فاطمه، بی‌بی فاطمه»