کمر بر استقامت بسته زینب که یکدم هم ز پا ننشسته زینب اگر زینب پناه کاروان بود تو هم بودی عصای دست زینب صبوری غرق در تاب و تب تو وفا زانو زده در مکتب تو در این ششماه، یکدم هم نیفتاد «حسینم وا حسینا» از لب تو
