مفاعیلن مفاعیلن فعولن (دوبیتی) | شعر هیأت

تماشا کن تکان شانه‌ها را
حکایت کن غم پروانه‌ها را

زهرا نظری

دوبیتی

دلت را داغ‌ها در بر کشیدند
به خون و خاک و خاکستر کشیدند

سیدمحمدجواد شرافت

دوبیتی

گرفتارم گرفتارم اباالفضل
گره افتاده بر کارم اباالفضل

سیدمحمدجواد شرافت

دوبیتی

تو مثل کوی بن‌بستی، دل من!
تهیدستی، تهیدستی، دل من!

علیرضا قزوه

از نخلستان تا خیابان

دوبیتی

الهی اکبر از تو اصغر از تو
به خون آغشتگانم یکسر از تو

نیّر تبریزی

دوبیتی

بخوان از سورۀ احساس و غیرت
بگو از مرد میدان مرد ملت

سیدمحمدجواد شرافت

دوبیتی

غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب

احد ده‌بزرگی

امام حسن(ع) در شعر فارسی

دوبیتی

سپیداران نشانی سرخ دارند
همیشه آرمانی سرخ دارند

سیدحبیب نظاری

رنگ‌های پشت در

دوبیتی

مه و خورشید تابیده‌ست در دست
و صد دریا زلالی هست در دست

علی سلیمانی

تا همیشه غدیر

دوبیتی

تو با آن خسته‌حالی برنگشتی
دگر از آن حوالی برنگشتی

امیرحسین مؤمنی

راوی بیت‌های بارانی

دوبیتی

همین که بهتری الحمدلله
جدا از بستری، الحمدلله

حسین رستمی

تقطیع ماه

دوبیتی

علی را ذاتِ ایزد می‌شناسد
اَحد را درکِ احمد می‌شناسد

حسن لطفی

دوبیتی

حقوق بی‌بشر

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

صفوفشان دو دسته شد، عنانشان گسسته شد
فسونشان فسانه شد، طلسمشان شکسته شد

تمام شد دوبار در زمین فساد کردنش
لَتُفسِدَنَّ مَرَّتَینِ فِی البِلاد کردنش

تو سرزمین قبله‌ای، اقامه کن نماز را
بی‌آبرو کن این جماعت قمارباز را

تمام آیه‌های سرخ فتح را مرور کن
زمین به ارث می‌رسد، نگاه در زبور کن

تو نقطۀ تلاقی چهارسوی عالمی
و جُرم تو همین‌که ایستاده‌ای و محکمی

چه نقشه‌ها برای تو کشیده‌اند گرگ‌ها
چه خواب‌ها، چه خواب‌ها که دیده‌اند گرگ‌ها

چه شاخه‌ها تبر شود، چه زیرها زبَر شود
که سازمان بی‌ملل حقوق بی‌بشر شود!

دوباره از خیانت سران خودفروخته
هزار سرو لِه شد و هزار غنچه سوخته

سکوت‌های بی‌شرف، قنوت‌های بی‌هدف
منافقان میان حقّ و باطل‌اند بی‌طرف

درنگ شو! به سوز سینه اهلُ بَیت را بخوان
شتاب کن، وَ ما رَمَیتَ إذ رَمَیت را بخوان

قیام آدمیّت و خروش دینی است این
صدای پای زئران اربعینی است این

ورای این حصارها و سیمِ خاردارها
طلوع می‌رسد، شکوفه می‌کند بهارها

به دوست خنده می‌زند، به دشمن اخم می‌کند
طبیبمان می‌آید و علاج زخم می‌کند

یگانه راز رَستن و نجات چیست عاقبت؟
به عصر کربلا قسم، مقاومت مقاومت

مهدی جهاندار

فتح نزدیک است وقتی مرد میدان حمزه باشد
خصم خاموش است وقتی شیر غرّان حمزه باشد

نغمه مستشارنظامی

بعد از این‌که دفن شد آن شب پیمبر در سکوت
سُست شد ایمان مردم، مُرد باور در سکوت

رضا خورشیدی‌فرد

ماییم و شکوهِ نصر ان‌شاء‌الله
قدس است و شکستِ حصر ان‌شاء‌الله

سیدمحمدجواد شرافت

همان قاتل که ویران ساخت اردوگاه قانا را
همان غاصب که خونین کرد «صبرا و شتیلا» را

سیدمحمدرضا یعقوبی‌آل

گشوده باغِ تاریخ از گلِ عبرت، بسی دفتر
که هر برگ از تبِ خجلت، رُخی دارد چو شبنم، تر

جواد محمدزمانی

ذلیل شد امیری‌اش، صغیر شد کبیری‌اش
شکسته شد توهّمِ شکست‌ناپذیری‌اش

مهدی جهاندار

کربلای عمر هرکس بی‌گمان خواهد رسید
روز عاشورای ما هم یک زمان خواهد رسید

محمود ژولیده

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم
اصلاً به تو افتاد مسیرم که بمیرم

فاضل نظری

دل آزاده با خدا باشد
ذکر، نسیان ماسوا باشد

حزین لاهیجی

نه در توصیف شاعر‌ها، نه در آواز عشّاقی
تو افزون‌تر از اندیشه، فراوان‌تر از اغراقی

سیدحمیدرضا برقعی

مژده، ای دل که مسیحا نفسی می‌آید
که ز انفاس خوشش بوی کسی می‌آید

حافظ شیرازی

اگرچه در شب دلتنگی من صبح آهی نیست
ولی تا کوچه‌های شرقی «العفو» راهی نیست

طیبه عباسی‌

هنرهیات

جامع محتوایی

جامعه ایمانی مشعر

هیات تی‌وی