شب‌های جمعه، زهرای اطهر
نوحه می‌خونه پهلویِ شش‌گوشۀ آن
آقای بی‌سر
می‌خونه از گل‌های پرپرش
از پسرا و علی‌اکبرش
تموم عالم الهی بشن
فدای اشکای چشم ترش
می‌خونه مادر، حسینم وای
شهید بی‌سر، حسینم وای
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تسبیح ذکرم، شد پاره پاره
داغ پیمبر و مادر، شد در دل من
تازه دوباره
افتادی روخاک گل پرپرم
غرقِ به خونی علی‌اکبرم
کربلا انگار مدینه شده
پهلوت شکسته مثه مادرم
ای یاس پرپر، علی اکبر
شبه پیمبر، علی اکبر
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
الله اکبر، ای ماه لیلا
صحرا شده پر از لاله، از پیکر تو
ای ارباً اربا
حالا چه جوری بدون عصا
با قامت خم برم خیمه‌ها
پاشو مگر عمه رو با خودت
ببری از بین نامحرما
عزیزبابا، علی اکبر
ای ارباً اربا، علی اکبر
