غربت علی تا محشر، از مزار تو معلومه
منم اولین مظلوم و، تویی اولین مظلومه
روزگار بی‌کسی، روبرومه فاطمه
بعدِ تو غم علی، ناتمومه فاطمه
بغضِ این وداع تلخ، تُو گلومه فاطمه
اَمّا حُزنی فَسَرمَد، اَمّا لَیلِی مُسَهَّد
رفتی بعد از تو زهرا، صبر حیدر سر اومد
برای علی جونتو دادی، شبیه گلی که بشه پرپر
حالا حتی این مزار خاکی، می‌شه تا ابد یاور حیدر
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
ای گل کبود حیدر، ای بهار خونین‌رنگم
برای روزای با تو، واسه اون روزا دلتنگم
با غروب هجر تو، رنگ بچه‌ها پرید
خونه بعد رفتنت، رنگ شادی رو ندید
روزگار من سیاه، موی من شده سپید
بعد از وداع آخر، زینب آروم نداره
توی خواب و بیداری، اسم تو رو میاره
خیلی خالیه جای تو زهرا، هر جا رو کنم تو رو می‌بینم
همه آرزوم شده که شب‌ها، پای مزار خاکی بشینم
«منو می‌کشه غم جدایی، آروم دل علی کجایی»
